Znowu wampiry (Królowa potępionych - Anne Rice)

rok wydania 2007
stron 579

Kolejna część książek z serii "Kroniki wampirów". Niestety nie czytam za szybko książek, chociaż bardzo lubię to robić więc kolejny opis pojawia się dopiero teraz. Podziwiam osoby które mają takie zacięcie w czytaniu, że potrafią książkę przeczytać w kilka dni, ja niestety do nich nie należę, po prostu nie zawsze mam na to czas. 

Dalsza część przygód wampira Lestata. Jednak tym razem pojawia się więcej wątków związanych z innymi wampirami. Główną postacią jest tym razem królowa potępionych, która obudziła się z bardzo długiego snu i planuje zmienić świat, a Lestata zrobić królem. W książce często przewija się sen o bliźniaczkach, który związany jest z powstaniem królowej potępionych. Bardzo mnie ta historia zainteresowała. Pod koniec książki sen o bliźniaczkach zostanie wyjaśniony, trochę to dla mnie trwało, bo czytając początek ciągle mnie nurtowało pytanie co spotkało te kobiety. A historia ich losów była ciekawa.
Tym razem wszystkie wampiry opisane w tej części zjednoczyły swoje siły, aby zniszczyć królową, a czy im się to udało dowiecie się jak przeczytacie książkę, która polecam.
Na podstawie tego wydania zrealizowano film "Królowa potępionych", który również polecam obejrzeć. 

Piżama party

Opowieść o grupie młodych dziewcząt spędzających ostatnie wakacje przez rozpoczęciem nauki w szkole średniej. Jedna z nich przygotowuje przyjęcie mające być pożegnaniem koleżanki (Alex Vega), która przeprowadza się do innego miasta. W tym samym czasie swoje party urządzają najpopularniejsze dziewczęta ze szkoły. Grupy nawiązują między sobą rywalizację, w której nagrodą są miejsca przy najlepszym stoliku w szkolnej stołówce.     

Film w zabawny sposób pokazuje jak dziewczyny mogą ze sobą walczyć, żeby dostać to co się chce, pojawia się także pierwsza miłość. Powód rywalizacji może wydawać się błahy, ale jak zobaczycie o co była walka to może też byście powalczyli o takie miejsce przy stoliku, bo ja na pewno:) W niektórych momentach naprawdę się uśmiałam. Dlatego polecam obejrzeć.

Zupa pomidorowa mojego dzieciństwa.

Na pewno każdy z was ma jakąś potrawę którą pamięta z dzieciństwa. Może robiła ją babcia albo mama. Ja ostatnio przypomniałam sobie o zupie pomidorowej, którą robiła moja babcia. Jest trochę inna niż tradycyjna, bo na słodko, ale ją lubiłam i ostatnio naszła mnie ochota, żeby zrobić taka zupę. Zupa mojej babci była nie do opisania smakowo i na razie chociaż próbowałam, chyba całkowicie nie wyszedł mi taki sam smak. Moja babcia była kiedyś kucharką u innych ludzi, bo były takie czasy za jej młodości i często robiła potrawy na tzw. "oko". Co mi się chyba nigdy nie uda. Ja muszę mieć wszystko jasno opisane, no może nie wszystko, bo do jajecznicy nie są potrzebne dokładne składniki :),ale w tych bardziej skomplikowanych przepisach muszę zobaczyć jakie są składniki. Już mojej babci niestety nie ma wśród nas i niekiedy brakuje mi jej kulinarnych porad, jej ciast robionych na oko. Drożdżówki chyba nie jadłam nigdy lepszej niż u babci. Może kiedyś uda mi się zrobić taką samą. Ale przechodząc do rzeczy to chciałam wam podać przepis na taką zupkę z dzieciństwa.

Tylko jedna sprawa, trzeba uważać z ilością cukru, bo można przesadzić, a taka przesłodzona zupa to już nie jest to co powinno być. 

Zupa pomidorowa  7-8 porcji

Składniki:

zasmażka z 1/4 kostki tłuszczu i 4 łyżek mąki

przecier pomidorowy (jak własny robiony to 2 małe słoiki, a jak ze sklepu -ja kupiłam zagęszczony sok pomidorowy z Biedronki o pojemności 500 ml)

4 łyżki cukru

łyżeczka kwasku cytrynowego

sól do smaku

1/4 szklanki śmietany

Kluseczki:

pełna łyżka mąki

1 jajko

Zrobić zasmażkę. Wlać trochę wody mieszając, aby nie powstały kluski. Dalej wlewać powoli przecier pomidorowy i wodę, aż uzyskamy odpowiednią ilość zupy, oczywiście żeby nie była za rzadka. Posolić, dodać cukier i kwasek cytrynowy. Zagotować. Pod koniec  gotowania wlać śmietanę mieszając.

Do gotującej się zupy wlewać powoli kluseczki trochę odgarniając na boki łyżką, żeby nie utworzyła się jedna wielka klucha:)

A kluseczki wykonujemy w ten sposób: mąkę ubijamy z jajkiem, jak za gęste to dolać trochę wody i gotowe.

Smacznego.

The Gates

Ostatnio wciągnął mnie nowy serial "The Gates". Jest to ekskluzywne osiedle, wręcz jak małe miasteczko, w którym prawie każdy z mieszkańców ma jakąś tajemnicę. Rozpoczyna się od tego,że wprowadza się do niego nowy komendant i powoli zaczynają ujawniać się różne niespodzianki.
Warty obejrzenia serial, ja po każdym odcinku nie mogę się doczekać następnego i co się nowego wydarzy.
Trochę jak "Gotowe na wszystko", ale z dreszczykiem.

Książki o wampirach

Autor: Anne Rice
rok wydania: 2005
stron 400

Louis arystokrata z Luizjany, opowiada dziennikarzowi o swojej podróży przez życie i nieśmiertelność. Zmieniony w wampira przez Lestata wiedzie egzystencję, której nie rozumie i do końca nie akceptuje. Za towarzyszy ma Klaudię, ukochaną kobietę w ciele dziecka i Lestata, którego oboje nienawidzą. Nasyciwszy się zemstą Louis i Klaudia wyruszają do Europy, aby uzyskać odpowiedzi na nurtujące ich pytania. W Paryżu spotykają Armanda, który wprowadza ich w społeczność wampirów. 

Jest to pierwsza część z "Kroniki wampirów". Ponieważ lubię  książki o takiej treści więc postanowiłam przeczytać wszystkie części. Czyta się ją z zapartym tchem, jest zarazem okrutna i dramatyczna. Oglądałam też film, ale odbiega trochę treścią od książki. Jednak warto go obejrzeć, jak warto też przeczytać książkę. 

Kolejna część z tej serii to:

rok wydania: 2005
stron 648

„Wampir Lestat” to historia stworzenia oraz życia tytułowego bohatera książki opowiedziana przez niego samego. Jednak książka nie skupia się wyłącznie na życiu Lestata, a bohater relacjonuje również historię życia swojej matki Gabrielli oraz Nicolasa- jego przyjaciela . Opowieść opisuje losy Lestata żyjącego w drugiej połowie XVIII wieku a następnie w latach 80-tych XX wieku. Początkowo Lestat wprowadza nas w okres swego życia jako człowieka w Owernii kiedy to nazywany był pogromcą wilków. Następnie książka „Wampir Lestat” opisuje losy bohatera, jako wampira przebywającego w Paryżu. Kolejne dzieje wampira odgrywają się m.in. w Egipcie, gdzie spotyka Mariusza i przez pewien czas przebywa wraz z nim. Tam poznaje matkę i ojca wszystkich wampirów. Po ponad 50-letnim śnie budzi się i zostaje gwiazdą rocka.

Ta część ma więcej przygód , jest bardziej wciągająca. Cofamy się nawet w czasie gdy  wampirem stał się Armand, a także jego stwórca Mariusz. Także dowiadujemy się o losach rodziców wszystkich wampirów. Niestety chyba filmu do tej części nie nakręcono, a szkoda bo bardzo chętnie bym go sobie obejrzała. 

Ta książka jest wstępem do kolejnej części, w której są opisane dalsze losy Lestata i innych wampirów, ale ją opiszę jak dobrnę do jej końca.

Obiadek na szybko

Nie wiedziałam ostatnio co zrobić na obiad dla mnie i dzieci, żeby było szybko, ale treściwie. Mój mąż często je poza domem i wtedy nie zawsze chce mi się gotować jakieś bardziej skomplikowane dania. Tylko szybko i prosto. Więc znalazłam przepis na szybki obiad. W przepisie jest zaznaczone, że jest to porcja na 4 osoby, ale dla nas starczyło na 2 dni. Za drugim razem zrobiłam trochę udoskonalenia, głównie dla moich dzieci. Polałam danie już na talerzu trochę keczupem i muszę powiedzieć, że nawet smakowało podane w ten sposób.

Składniki:
250 g makaronu muszelki
500 g pieczarek
100 g cebuli
oliwa
300 g ugotowanej piersi z kurczaka
czosnek w proszku
sól

Makaron ugotować w osolonej wodzie wg przepisu na opakowaniu. Na oliwie podsmażyć pokrojone na kawałki pieczarki i cebulę, dodać rozdrobnionego kurczaka, doprawić. Na koniec połączyć z makaronem.

Smacznego!

Trinny i Susannah " Księga kobiecych sylwetek".

Mój pierwszy wpis będzie dotyczył ostatnio przeczytanej przeze mnie książki  Trinny i Susannah " Księga kobiecych sylwetek". 

Według mnie  jest ciekawa, opisuje wszystkie rodzaje sylwetek, w zależności od tego jaką kto posiada. Każda figura jest przedstawiona na jakiejś osobie, jakie stroje pasują i czego nie powinniśmy nosić. Jest 12 typów kobiecej sylwetki. Na końcu książki są porady jak można poprawić ubrania które  na nas nie pasują, albo kupiliśmy je pod wpływem chwili, a okazuje się po przymierzeniu że to nie to. Naprawdę warta polecenia książka, jeżeli ktoś się tym interesuje. Ja miałam tak dobrze, że mogłam wypożyczyć w bibliotece, ale gdybym jej nie czytała to bym kupiła, bo już się nawet do tego przymierzałam. Jednak szczęśliwym trafem znalazłam w bibliotece. 

Przyznaję, że miałam trochę problem z dobraniem do siebie  jaki posiadam typ figury, umieściłam się w trzech kategoriach i nadal nie wiem, do której należę. Czy ktoś z was czytał może tą książkę,  a jak tak to co o niej sądzicie? Czy wy też mieliście problem z dobraniem do siebie sylwetki?